Dat is met de jonge duiven in 2022 en achteraf gezien was ons nieuwe begin best goed.
Er waren een hoop jongen gekweekt om aan het eind van de rit goed te kunnen selecteren.
De planning voor 2023 was dat we met een ploeg oude duiven van 20 doffers en 20 duivinnen konden vliegen op het systeem van klassiek weduwschap.
Als je dan 20 om 20 vliegduiven hebt moet je ook nog eens zo’n zelfde ploeg hebben die er alleen maar zijn om hun koppelgenoot te ontvangen na een vlucht, maar na het vliegseizoen met de jonge duiven waren er niet genoeg eenheden over om dit te kunnen uitvoeren.
Dan hebben we maar besloten om de ploeg van 40 uitgeselecteerde duiven te gaan vliegen op het totale weduwschap.
Ik had dit al een keer eerder gedaan dat was in het jaar dat ik nationaal kampioen fond werd en ook toen had ik achteraf het gevoel dat ik niet de hele ploeg op hun volle mogelijkheden had benut.
De ervaring van alle voorgaande jaren met klassiek weduwschap voor doffers en duivinnen was dat ik de hele vliegploeg op hun volle waarde kon benutten en selecteren.
Met totaal weduwschap heb ik het idee dat er teveel duiven zijn die niet renderen in dit systeem, het voordeel van dit systeem is wel dat je twee keer zoveel duiven kan spelen en het gemiddelde kwaliteit verlies kunt maskeren door de massa.
En dan is het alleen nog, waar kies je voor.
Maar ik dwaal een beetje af, allereerst wil ik wat uitslagen met de jongen 2022 laten zien.
Na al het opleren en de nodige gezondheids problemen hadden we er voor de eerste vlucht nog 87 over om de strijd mee aan te gaan.
Op de laatste vlucht waren er hier nog 68 van over en die hadden toen 8 vluchten kunnen vliegen van 100 t/m 325 kilometer (natuurlijk veel te weinig kilometers om ze echt te testen), maar we waren er al met al tevreden over.
Er zat één weekend met een dubbelvlucht tussen, zodoende hebben we 9 vluchten gespeeld en wonnen in onze club 7 keer de eerste en twee keer de tweede prijs.
In alle eerlijkheid moet ik wel zeggen dat ons clubje, zoals op zoveel plekken inmiddels nog ongeveer vijftien spelende leden heeft (dit waren er 25 jaar geleden nog 250)
Er zaten best wat mooie uitslagen tussen zoals:
Duffel 442 duiven 1-2-3-4-5-6-7-8-9 etc
Kring 2361 duiven 7-8-10-12-15-16-18-20-21 etc
Lennik 463 duiven 1-2-3-4-5-6-7-8 etc
Kring 2369 duiven 5-8-9-10-11-13-14-16 etc
Lennik 384 duiven 1-2-3-4-5-6-7 etc
Kring 1286 duiven 1-2-3-4-8-9-11 etc
Pont st Max 274 duiven 1-3-4-5-8-9-10 etc
Nanteuil 298 duiven 1-2-3-4-5-6-7-8 etc
Kring 1790 duiven 1-3-4-9-11-13-17 etc
Afd 5 17.711 duiven 1-8-9-25-30-36 etc
Pont st Max 222 duiven 1-2-3-4-5-6-7-8 etc
Uitschieters waren natuurlijk de twee vluchten waarop we de snelste duif van de hele lossing thuis kregen.
De eerste vlucht was Lennik waar we 28 duiven hadden meegegeven.
Dit waren jongen die net opgeknapt waren van een besmetting van One Eye Cold en tot onze grote verrassing maakten die een superuitslag.
23 Wonnen er prijs en de eerste vier waren bovendien de vier snelsten van de hele lossing tegen 15.623 duiven.
Het duifje wat de eerste prijs won was NL22/125 “FIEKE”.
Haar vader is “SPEEDY”, die won 1e Quievrain 2636 duiven en die kwam uit een zoon van “JOEY”, 1e prijs Bourges 10.321 duiven, het zal wel in het soort zitten.
Het tweede echte mooie succes was de overwinning op de NPO vlucht vanuit Nanteuil met de NL22/122 “BOWIE” dit was tegen 17.713 duiven en opnieuw snelste van de hele lossing.
Zijn vader is “SANCHO” die won 7 keer de 1e in de club bij broer Ton maar was vooral op dagfond een duif waar je met vertrouwen op kon wachten, bovendien is hij zich aan het ontwikkelen als een echt goede kweekduif want dit jaar winnen opnieuw twee kinderen van hem een 1e prijs.
Volgende blog een bericht over 2023.

Over 2023,
Zijn we over de nodige onderdelen niet echt tevreden en hadden we te maken met pechvolle en heel vreemde duivenmanieren.
Het jaar begon zoals bij ieder ander met de kweek en hadden besloten net als vorig jaar veel jongen te kweken om aan het eind van het seizoen ruimschoots te kunnen selecteren.
Zo werden er drie rondes uit de voornaamste kweekduiven gehaald.
Van de vliegduiven werd ook een ronde jongen gekweekt.
Daarnaast zaten de duiven van Anthony Maes (om te versturen naar China), daarvan mochten wij de jaarlingen gebruiken om ook een ronde van te kweken.
Toen we eindelijk klaar waren met de kweek zaten er 170 jonge duiven, achteraf toch iets te veel om te verzorgen maar genoeg om eindelijk een ploegje te behouden waar we in aantal de strijd mee aan gaan in 2024.
Zo zijn er dit moment over gebleven 21 doffers ( 6 oude en 15 jaarlingen) en 25 duivinnen ( 6 oude en 19 jaarlingen) in de vliegploeg 2024.
Anders als vorig seizoen wordt er geen totaal weduwschap meer gespeeld maar gaan we terug naar het traditionele weduwschap met doffers en duivinnen, dus bij terugkeer van de vlucht zit de partner altijd thuis te wachten. (hopelijk niet te lang)
Met de oude duiven ging het in 2023 met horten en stoten.
Zo was de uitslag op de eerste vlucht fenomenaal, ik dacht op dat moment dat de uitslag te goed was tegenover de kwaliteit die er op het hok zat.
De vlucht was vanuit Lennik 115 km tegen 2600 duiven 2-3-4-5-6-8-9 etc (dit waren ook de 2e-3e-4e-5e en 6e snelste duif van de hele lossing tegen 33.100 duiven).
Toch een teken dat de duiven in ieder geval gezond waren en dat bleek wel de week na deze superuitslag.
Opnieuw kwamen ze geweldig goed naar huis maar werden toen ontvangen door een
E-Systeem dat dienst weigerde en werd het een grote teleurstelling.
Na het repareren van het systeem waren het de duiven die er een potje van maakten en duidelijk niet meer in goede doen waren, het duurde tot de vlucht vanuit Pont St Max dat ze weer redelijk naar huis wisten te komen met een 3e-4e-5e en 10e prijs tegen 651 duiven.
Melun tegen 271 duiven in de club 1e-2e- etc en in de kring tegen 1411 duiven 7e en 9e.
Nevers 521 km in de kring 364 duiven 2e-7e en 20e prijs (van deze vlucht duurde het concours 4 uur eer de prijzen verdiend waren).
Tours 561 km 127 duiven in de club 23 mee 1een 2e met 11 duiven aan de 14e prijs.
Vierzon 539 km 420 duiven in de kring 5e-7e-13e etc.
Issoudun 571 km 389 duiven in de kring 4e-8e-9e-15e-18e etc.
Fontenay 445 km 470 duiven in de kring 1e-17e-19e etc.
Alles bij elkaar niet slecht maar heel veel ruimte voor verbetering is er wel en moet ook gebeuren.

De jonge duiven,
Is helemaal een apart verhaal dit jaar.
Met de vroegste jongen (ongeveer de helft ) ging het eigenlijk zoals het al jaren gaat bij ons: in het begin zijn ze nogal lui en ze gaan vergeleken bij menig ander liefhebber altijd wat later op de vleugel maar dat is nog nooit anders geweest en vlogen hierdoor niks minder.
Toen deze eenmaal hun rondjes gingen maken kwamen die van de tweede ronde ook buiten en die vlogen geen meter verder als het dak van het huis en die zijn ook nooit spontaan gaan vliegen.
Het was zelfs zo vreemd dat ik de eerste keer opleren (normaal zo’n 5 kilometer) niet verder durfde dan 500 meter van het hok vandaan.
Dat werd een heel speciale ervaring, de hele ploeg ging nadat ze uit de opleermand vlogen direct landen op het eerste het beste huis dat ze tegen kwamen.
Na twee uur waren er 2 of 3 thuis gekomen en zijn we gaan kijken bij dat huis waarop de ploeg was geland en inderdaad ze zaten er nog allemaal.
Hebben ze toen weggejaagd met een tennisballetje en zowaar de meesten gingen vliegen.
Thuis gekomen zagen we heel de ploeg overvliegen en na een paar rondjes om ons hok verdwenen ze weer richting het huis waar vandaan we ze hadden verjaagd en ja hoor de meesten waren er weer gaan zitten.
Hierna zijn ze toch druppelsgewijs naar huis gesukkeld en waren de meesten thuis toen het donker werd maar hadden er intussen wel de hele dag over gedaan om hun plekje terug te vinden.
Je zou haast denken dat we duiven hadden gekweekt met hoogtevrees.
Het opleren hierna is niet één keer vlot verlopen, altijd keerden ze terug in ploegjes, nooit de hele ploeg tegelijk.
Ook bij het opleren tussen de vluchten wisten ze niet bij elkaar te blijven.
Toen we alle jongen van de eerste en tweede jongen bijeen lieten op het hok zijn die van de eerste ronde mee gaan doen met die vreemde streken en kwam er nooit een moment dat we konden zeggen, en nu gaat het gebeuren ze krijgen echt conditie.
Het werd uiteindelijk voor ons doen een zeer matig seizoen met de jonge duiven.
Iedere vlucht werden er veel te weinig prijzen gewonnen, in de club werd nog 5 keer begonnen met de 1e prijs maar het was allemaal maar heel gewoontjes.
In de kring waren de beste uitslagen:
Niergnies 2141 duiven 8e-11e-21e-22e etc 42/99
Pont St Max 1924 duiven 8e-13e-18e-22e etc 29/93
Melun 1397 duiven 1e-7e-9e-14e-22e-32e etc 29/80
Sens 1075 duiven 13e-16e-20e-29e etc 29/81
En wat je dan ook hebt is dat er in verhouding veel te veel verspeeld.
Alles bij elkaar zijn we benieuwd hoe het volgend jaar gaat met de oude duiven, het wordt in ieder geval een start met veel vraagtekens.