Op dit moment beleven we zo’n beetje de drukste tijd in het vliegseizoen.
Je bent een gelukkige duivenmelker als juist nu je duivenboeltje gezond en op orde is.
Ook belangrijk op dit moment is de juiste keuzes maken en niet naar alles grijpen want dan heb je grote kans om mis te grijpen.
Maar alles bij elkaar, als je het goed wilt doen heb je best een paar uurtjes werk om en rond het hok.
Zo ben ik blij dat ik op dit moment alleen maar voor de vliegduiven zorg moet dragen en de ballast van een ploeg kweekduiven kon overdragen aan broer Ton.
Je kan denken waar maak je je druk om maar als dit niet kon kwam het er wel bij.
Ook het gemak van niet chauffeuren als je de duiven wilt opgooien maakt best wel wat uit om er plezier in te houden, want ook deze werkzaamheden heeft broer op zich genomen.
Moet er niet aan denken dat ik hier alleen voor zou staan, het zou voor mij een reden zijn om de pijp aan maarten te geven.
Ik denk ook dat het voor de meesten onder ons een prima idee zou zijn om een combinatie aan te gaan om zodoende met minder werk er meer plezier aan te beleven.
Blijft natuurlijk als een paal boven water staan dat je het grootste plezier hebt van echte goede duiven en dat je anders toch veel werk doet voor de kat zijn viool.
Deze week kon je je uitleven op vier fronten, een Vitesse vlucht voor oude duiven vanuit Bierges, een Vitesse vlucht Jongen ook vanuit Bierges, een eendagfondvlucht vanuit Sainte maure de Tour en voor de specialisten de internationale vlucht vanuit Dax.
Wij hadden de keuze gemaakt om alle oude duiven mee te geven op de vlucht vanuit Sainte Maure en dit om twee redenen.
De eerste reden was dat onze ploeg oude duiven zich duidelijk niet van hun beste kant heeft laten zien op de V/M vluchten en we toch door moeten selecteren.
Die laatste drie fondvluchten wordt het dus voor hun er op of er onder.
Zodoende was het hok een paar dagen helemaal leeg op een duif na die ooit gewond aan zijn vleugel was terug gekomen, maar die het niet meer aan kan om snel te vliegen.
Op deze manier hadden we dertig eenheden in de strijd 16 duivinnen en 14 doffers.
Na een nachtje extra werden ze gelost op zondag en het werd een mooie snelle vlucht als je nagaat dat ze toch 600 km moeten overbruggen.
We konden onze eerste zes duiven in een tijdspanne van goed 2 minuten begroeten.
Als ze zo afkomen is een vitesse vluchtje missen geen probleem.
In samenspel Drechtsteden-Zuid Holland Oost maken we tegen 1231 duiven de volgende prijzen: 18e-20e-22e-27e-29e-33e etc. In totaal 20 prijzen van 30, het kan slechter denk ik dan.
Door deze uitslag ga ik wel steeds grotere vraagtekens stellen bij de noodzaak van lang trainen rond het huis.
In eerdere blogs heb ik al geschreven dat onze doffers bijna niet trainen aan huis, maximum tien minuten en dan zit het hele circus op een rijtje op het hok.
De duivinnen daarentegen die trainen voor ons doen prima en het lijkt of ze steeds beter gaan trainen, vorige week de laatste dag 20 minuten weg en na een vol uur naar binnen geroepen.
De laatste vijf vluchten drie keer een doffer als eerste geklokt, en nu van deze 600 km exercitie eerst drie duivinnen en dan drie doffers en dat binnen twee minuten.
Wie het weet komt het maar vertellen.
Bij de jongen is het van hetzelfde laken een pak, deze vliegen max 12 minuten en daarna slaat er niet één meer de lucht in.
Om deze reden zijn we er vroeg en veel mee gaan rijden maar dat hielp in ieder geval niet om ze aan het trainen te krijgen.
Maar de twee vluchtjes die we nu hebben gehad was dat geen belet om goed naar huis te komen.
Vorige week in het rayon tegen iets meer dan 1200 duiven 1e en 2e prijs en 1 wist de weg terug niet te vinden van de 98.
Deze week in de kring tegen 2382 duiven 56 prijzen van opnieuw 98.
Dat zag er zo uit: 3e-4e-18e-21e-25e-26e-29e-34e-42e-51e-54e-55e-59e etc.
Ben wel benieuwd als de afstanden wat langer worden of ze dan ook nog zo naar huis toe komen.