Inderdaad een triest weekje, niet zo zeer voor mij maar wel voor de Nederlandse duivensport.
Allereerst was er het achterblijven van vijf manden in de loods die bestemd waren voor een wedstrijd vanuit Agen.
Deze vijf manden met duiven zijn een week lang niet voorzien van water en eten.
Het valt nog te bezien of je met die duiven nog wat kunt aanvangen, in ieder geval waren er al een paar die waren vertrokken naar de eeuwige vliegvelden.
Toch wel jammer dat zoiets kan gebeuren.
In Oost Brabant voltrok zich ook een kleine ramp met het lossen van de duiven vanuit Vichi op zaterdag.
Veel, heel veel duiven zijn nog onderweg of zijn totaal ontredderd nog naar huis gesukkeld.
Dat het dit jaar al de tweede keer is dat deze lossingscommissie het uitgebrachte advies compleet negeren kan toch geen foutje meer zijn.
Maar zij zijn niet de dupe, wel de liefhebbers die hun duiven aan deze commissie hebben toevertrouwd.
Wat ik dan weer niet begrijp is dat Limburg zich hier niet tegen heeft verzet en gewoon er achteraan hobbelt en niet op de rem trapt.
Rampzalig was het vluchtverloop, de eerste duif viel rond 17.00 uur en de laatste prijs was verdiend de volgend morgen om 8.30 uur.
Hadden contact met Florian Hendriks en die had 18 duiven mee daarvan was er 1 duif thuis dezelfde dag en de volgende dag waren er 6 bij gekomen.
Dus op maandag nog 11 duiven weg.
In Oost-Brabant was het misschien nog wel een stapje erger.
De eerste duif viel hier rond 18.00 uur en de laatste prijs werd verdiend rond 11 uur de volgende morgen.
De alom bekende Comb. van Wanrooy had er 62 mee, wist er dezelfde dag drie te begroeten op het thuisfront, je zou voor minder de pijp aan maarten geven.
Ik zag zelfs liefhebbers die er 25 mee hadden en er helemaal geen één thuis kregen dezelfde dag.
Ik stop maar met dit diep trieste verhaal met de vraag of er bestuurders zijn die zich nog steeds afvragen waarom onze sport zo snel afkalft.

Op eigen hok,
Was het deze week eindelijk reden tot wat meer vrolijkheid.
In de vorige blog beloofde ik om op het resultaat van de vorige weken terug te komen.
De duivinnen lieten de afgelopen weken duidelijk zien dat er iets niet in orde was.
Nadat we aan het hok een beetje hadden gesleuteld werd het resultaat week voor week slechter.
Aan het hok zelf hebben we niets veranderd wel hebben we de duivinnen deze week overdag buiten gesloten in de ren en na het avondeten opgesloten achter de tralies maar met de ramen open.
Dus deze week lucht, lucht en nog eens lucht.
Er stonden twee vluchten op het programma, Arras 230 km en Saulieu 500 km.
Op de korte vlucht 9 doffers mee en die maken 7 prijzen maar niet echt vroeg in de kring tegen 824 duiven vangen we aan met de 46e prijs.
De duiven op Saulieu waren 17 duivinnen en de eerste drie doffers van vorige week.
In de kring tegen 532 duiven werd het 3-4-18-20-21-32 etc . in totaal 14 prijzen gewonnen door 14 duivinnen, dus geen één van de eerste drie doffers van vorige week.
Denk dat de luchtkuur bij de duivinnen ze goed heeft gedaan, nu maar hopen dat we gelijk hebben.